Düşünse İnsan!Düşünebilse insan inip derinlerine Alnından dökülürdü âşk karışıp terine Öylesine şefkatli öyle lütufkâr bir yâr Toplayıp bir bir saysam bitmez ebede kadar Hiçbir deminde ömrün edilmese de inkâr Mümkün değil lütfunun hakkını verebilmek Sunduğu bir nimetin şükrüne erebilmek Gök ve yer, gün ve gece, şu güneş, şu ay, deniz… Her şey onu gösteren, ona götüren bir iz Yansın artık adını andıkça yansın geniz Hıçkırığa karışıp dökülsün gözden yaşlar Sinedeki depremle secdeye varsın başlar |