belki susamış serçe
zerdali’nin dalında açan, o pembe beyaz çiçek’sin
nazlı halin, arıtılmış damla gibi, tutunduğu dalda esen rüzgar, bir başka neden, belki susamış serçe uğramasın, susuz kalsın, çatlasın, değil umurumda beynimin damarları zorlanırken, aldığı hazdan yar sevdasına yönelen seyyah gibi, abdal olmuş gezer tutuşan yürek, su’mu ister, bak nasıl isyanda heder şad eyledin cihanı ama sevdan’dır şey’da bülbül yar budur sevda; alem bilsin seni, tarumar olan halayık bana ait zerrelerde, nakış’tın sanki işlenen çeyizlik ah etmem, bende sundum geleceğe sevdamı derslik acıtır,kanatır,özletir, zaman değil’ki çare,yaşanana Mustafa Yılmaz (sertesenyel) 16/06/2015/Ankara |
Kalemin var olsun
________________________________Saygılar selamlar