ÖLÜMLE ARKADAŞ OLMUŞ SİGARAÖLÜMLE ARKADAŞ OLMUŞ SİGARA Sigaramı yaktım dumanı uçtu Uçtu uçtu derken ciğerim pişti Ellerim titredi ayağım şişti Ölümle arkadaş olmuş sigara Her saat başları gelip geçmeden Her yemek sonunu hiç beklemeden Çay, kahve içmeden Yemek yemeden Ölümle arkadaş olmuş sigara Üzüntün mü vardı? Kederin almaz Hasta yatağından hiç de kaldırmaz Bir öksürük alır seni durdurmaz Ölümle arkadaş olmuş sigara Kırk yıl içen bunun zevkin almamış Cazip görünse de dostu olmazmış Aldatmaya meyli görünmüş kalmış Ölümle arkadaş olmuş sigara Ana demez, ata demez aş demez Eşiğine gelir ölüm dur demez Taşdemir’i dinler isen yak demez Ölümle arkadaş olmuş sigara 15.06.2015/Hasan TAŞDEMİR |