İŞTE ÖĞRETMENİMHarnuye bucak, köy enstitüsü Eğitti büyüttü ülkenin süsü Ali Kibar, Fatma bunun hepisi Öğretmen oldular Anadolu’ya Her birinde vardır yurdun ülküsü Her birinde vardır vatan türküsü Kazma, kürek orak, hem de törpüsü Öğretmen oldular Anadolu’ya Mumlar gibi yanıp aydınlık saçtın Bu millet uğruna aç susuz yattın Tebeşirin yoktu topraktan yaptın Öğretmen oldular Anadolu’ya Topraktan tebeşir günlerce yuttun Ağ bebekler gibi baktın büyüttün Okuttun eğittin asker de ettin Işığını saçtın Anadolu’ya Belki anam babam gördü sizlerin Ayaklar çarıksız nasır dizlerin Gömleğin yırtıktı yama bezlerin Işığını saçtın Anadolu’ya Acı soğan yedin sen de benimle Yarım ekmeğini paylaştın benle Öğretmen sevdası bu aşkın ile Yorulmadan koştun Anadolu’ya Taşdemir anlatır ilkokul çağı Ayaklar çarıksız olmaz ki bağı Gözümden dökülen yaş değil ağı Meftunum doyamam Anadolu’ya Gözümden dökülen yaş değil ağı Meftunum doyamam Anadolu’ya. 21.08.2014/H.TAŞDEMİR Not: 1)Bu şiirimi İlkokul Öğretmenim merhum Ali Kibar için yazdım. 2))Bu şiirimi sömestri tatili münasebetiyle Mersinde görevli edebiyat öğretmeni kızım Gülhan (Taşdemir) Tırak ve Konya’da görevli İngilizce öğretmeni kızım Özlem Hayriye (Taşdemir) Koçak ve tüm öğretmenlerime hediye ediyorum. 32)Düziçi köy Enstitüsü iken şimdi aynı yer Anadolu Öğretmen Lisesi oldu. |
hasan hocam benimde ilkokul ögretmenim oranın talebesiydi.
başarılar dilerim