ÖZGÜRLÜKLER ÜLKESİNDE BULUŞURUZŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Peri’yle yaptığımız sohbet üzerine yazdığım şiirdir.Şiirimi Peri’ye armağan ediyorum.
Her ölüm erkendir, fakat en erken ölüm Yaşamak istediklerimiz ile yaşadıklarımız arasındaki uçurum Sözcükler kurtarıyoruz ölümün elinden, Masum duygular, kirletilmemiş hayaller… Müebbete mahkûmken tutsağı olduğumuz düşlerimizden Benimizi korurken bencilleşiyoruz Gerçek sandığımız yalanlarımız karşısında Ve hep karşı kıyıda hayallerimiz, Bir adım ötesindeyken umudun Ummanlarca umut içinde, vermediğimizi bekliyoruz Emanet bir aşkın, gerçek sahibiymişiz gibi böbürlenerek Başka bedenlerde hak iddia edip Kendimizi dileniyoruz başkalarından Kendimiz bile kendimizin değilken Belki de bu yüzden insana hasret kalışımız insanda Gez, göz, arpacık deyip çekiyoruz tetiği Vuruluyoruz vurduğumuzu sanırken alnımızdan Her avcı, masum birer avdır bilinmezliğinin karşısında Her beden de hiçliğin çıldırmış bir tanrısı Arar yazgısını yarattıklarının kaderinde 12.06.2014-22.27-İstanbul |
Gerçek sandığımız yalanlarımız karşısında
Ve hep karşı kıyıda hayallerimiz,
Bir adım ötesindeyken umudun
Ummanlarca umut içinde, vermediğimizi bekliyoruz
Emanet bir aşkın gerçek sahibiymişiz gibi böbürlenerek
Başka bedenlerde hak iddia edip
Kendimizi başkalarından dileniyoruz
Kendimiz bile kendimizin değilken
Belki de bu yüzdendir insana hasret kalışımız insanda
ÖZGÜRLÜKLER ÜLKESİNDE BULUŞALIM...;) Herkesin kaçıp özgürlüğünü ilân ettiği bir özgürlük ülkesi vardır üstad,benimde var ve orada olmak harika...yaşanmakta olan şu an, bir an sonrası için bir anı artık aslında... tabi sözcüklere dökmeyince akıp gidiyor kendi kendine, unutulmak üzere...kıymetini bilemiyoruz ya hani... belki bazen çok çok mutluyken yahut tam tersi hüzün batağının ortasındayken, belki o zamanlar, bir nebze farkında oluyoruz... ne yaşadığımızın...aslında hayatın tek gerçeği şu anken...bilemiyoruz işte kıymetini..yazınca ise anıya dönüştürmüş, farketmiş, somutlaştırmış, yüzleşmiş, kabul etmiş ve saklamış oluyoruz... anları yani...bu yüzdendir ki; evet, ölümün, yokoluşun, kayboluşun elinden kurtarıyoruz...anı yazdıkça, anların kıymetini artırıyoruz...
İşte bu zalim zamandan ne kalırsa bana işte "ben" dersiniz. sen kimsin ki, sana ben dokunmuşum ben varetmişim seni dersiniz. bunları demek yaşamak ya da anlamakla olmaz, yine bir yazarın dediği gibi "hatırlamak"la olur. hatırladığımız kadarız, onun bana söylediği son kelimelerin anlamı yok bende. boşlar ama benim o kaldığım andan hatırladıklarım baya dolu. sonuç, birşeyi değiştirmez, zaten sonuç verseydi de birşey değişmeyecekti. hatırladıklarım mı değişecekti kattığım anlamlar...işte zaman ilaç bana, zamanın elinden kurtardıklarım yaramı sarar filan. ama şimdi şairi yalan mı hatırlayım hani,inan bana o an zaman sendin....
Biteceğini bildiğiniz şeyleri kurtarmaya çalışırsın belki zamanın elinden,işte siz onu yapmışsınız...yaşamadan da bitirmek insana mahsus birşey, bol susmalı filan....o anlar yaşıyor sanki halâ ne güzeldi...Yüreğinize sağlık üstad,yüreğime dokundunuz....selamlarımla....
Kendimizi başkalarından dileniyoruz
Kendimiz bile kendimizin değilken
Belki de bu yüzdendir insana hasret kalışımız insanda.....