HOŞÇA KAL KESİLEN NEFESİM


Eskiden,
Kenar süsleriyle çizilirdi defterlerimiz
Aidatlar ödenmezdi yaşam alanlarımıza
Sokaklar lambasız ve de karanlık
Yüreklerimiz hep aydınlık
Şimdi ne bedeller ödüyoruz farkında olmadan
Kutsal saydığımız sevdalarımıza
Ters düşüyoruz inançlarımıza

Yaşamın her anına, her alanına fazla gibiyiz sanki
Küçük çıkarlar uğruna kaybederken geleceğimizi
Dilimizde hep keşkeler
Geçmişi, acımasızca yargılıyoruz biz

Adil olmadığımız yerde
Ne düş kurardık geleceğe dair
Ne de düşler yıkardık

Yazık
Ne zamana adil olabildik
Ne de sevdiklerimize

İhaneti olmazdık sevdaların
Vefada o kadar cana yakın
Sadakatin
Sevginin
Dostluğun
Ve da aşk’ın solukları gibiydik

Sevdiklerimizi tutsak etmez
Özgürce yaşardık düşlerimizi
En seveceninden
En candan yerinden kavrardık yaşamı

Şimdi
Dilimizde hoyratça savurduğumuz sevda sözleri
Miadını doldurmadan kanseri olur büyük aşkların

Sınırları kaldırdık sanırız
Refahımız yüksek
Yat
Kat
Yazlık, kışlık araba
Çoğalırken bankada tasarruflarımız
Sığlaştı adice insanlıklarımız

Koskoca dünyada
Sığamaz olduk aynı mekâna
Farkında değiliz
İkimiz de hoyratça kullandık
Zamanı
Yaşamı ve aşk’ı
Nefes alamıyorum nidalarıyla çınlattık duvarları
Bu kadar sıktıysak boğazlarımızı
Birimizden birimiz gitmeliyiz

Senin niyetin yok belli
Öyleyse ben gidiyorum
Hoşça kal sevdiğim
Hoşça kal kesilen nefesim

Efkan ÖTGÜN