Hayat(İ)(!)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın abimdi,eniştemdi,arkadaşım,dostumdu ama O herkese öyleydi, O çok insandı çok :-(
m.haberler.com/sehit-itfaiye-eri-itfaiye-araciyla-son-yolculuguna-7387246-haberi/?csface=1 hüznün gözleri bağlanmış ağlayamıyor acının elleri dağlanmış dokunamıyor yangına su dökenin tutuşurmuş evi sönmezmiş ateşi ve dinmezmiş elemi! insan bunu ölürken yaşamak neymiş gördükçe anlıyor! bir sabahtı hergün ki gibi işte biraz neşeli, biraz buruk biraz hareketli, biraz donuk bir sabahtı işte yüzü geceye dönük bir sabahtı işte ayakkabıların götürdüğü ayakları bilmediği yerlere... hep koşaradımdı adımları hep bir yerlere yetişme telaşı hep uzanmalıydı elleri yoksula, mazluma,yaşlıya ve çocuklara ve o da er kişi niyetine düştü yine o sabah da yollara... mavisini kaybetti önce gök/yüzü dumana bulaştı gözlerinin bebekleri sonra karardı,karardı,karardı evren dar geldi ciğerlerine can evi infilak etti organları beton bir kütle delip geçerken çelikten bedenini yığıldı duvarlar üzerine! bir akşamdı işte diğerleri gibi gündüzünü kaybetmiş olmasıydı sadece tek farkı Umut vardı ama hâlâ ardında yaşatacaktı gideni ve kalanı!... 21:00/07.06.2015/Sev_tap |