Roza
Roza...
Yağmur yağıyordu denizin üstünde küçük bir adacıkta bir kuş vardı... süpürüyordu çöpçü gazelleri, dikkatli bir göz gördü... mücrimin cürmünü yağmurda yaktığını... geride yine de kalmıştı; çöp yığını... gülün dudaklarından öp dedi bir ses yağmurdan başkası duymadı... yoksa öpmüş müydü görmüştü Roza, dudakları aldı... gül motif motif, karanlıklara karışıp, kayboldu al/ında... 14/Ocak/2010/Bodrum Yüksel Nimet Apel |