Andersen masalları aşka saygı vefa insanlık
Andersen masalları aşka saygı vefa insanlık
Çamlık gibi bir yerdesin bense denizdeyim yıkanıyorum aşkınla durulanıyorum ağaçların yeşili suya vurmuş çok sıcak bir gün karşıdan gülümseyerek ufak ufak kur yapıyorsun zarif parmakların dudaklarında öpücüklerle sevgiyle sarmaş dolaş beni seviyorsun inanıyorum beni sevdiğine kabıma sığamıyorum sonra sektirdiğin minik minik taşlar iç içe halkalar oluştururken mutluluktan heleozanlaşıyorum anlayamıyorum nerdeyiz denizde mi köyde miyiz hislerim karmakarışık ama mutluyum beni seviyorsun suyun bir yanı yeşil bir yanı mavi önün deniz sen ben toplamında kaynaşıp oluyorken biz alaattinin lambası elinde kâh uçuran halı yüzdüren deniz kâh uçan halı oluyorum beni seviyorsun inanıyorum kandırman öyle kolay ki bu kanmak kanamak değil yara kanaması değil aşkla kanıyorum aşkına kanıyorum bağlanmışım bir kere bütün kalbim benliğimle yine hayal yolunda inip hayal kuyusuna sana masallar arıyorum Andersen masallarına eş ama ne mümkün talihsiz bir kaza sonucu sandalyeye bağımlı yaşasan da yanımdasın yanındayım hep yanında olacağım her şeye rağmen mutluyuz çok mutluyuz ben seviyorsun elin kolun ben olacağım sen ben artı biz olduğumuz için hep ayakta ve dimdik dimdik duracağız hayatın aynasına bakarken ve çekilen her kare fotoğrafta içten çok içten sımsıcak gülümsüyor olacağız seni seviyorum seni seviyorum be adam çamlık gibi bir yerdesin ağaçların yeşili suya vurmuş yanımda kumdan kaleler yapıyor prensesini kaleye hapsediyorsun denizin bir yanı yeşil ötesi mavi az biraz turkuaz şimdi yeniden ikimiz de çocukuz 15/Mayıs/2012/Salı/Bodrum Yüksel Nimet Apel |
İçimden şiir aktı gitti.
Tebrikler usta kaleme