Ünye’de

Manzaralar eşliğinde yol alıp
Akşamüstü olsam şöyle Ünye’de!
Uzunkum’dan denizine bir dalıp
Dertlerimi salsam şöyle Ünye’de!

Bin tat alsam şehrinden ve köyünden,
Boydan boya kırk tur atsam kıyından,
Abdest alsam Çataltepe suyundan;
Namazımı kılsam şöyle Ünye’de!

Sonra en has şiirleri yazsam bir,
Yağmur yüklü bulutları süzsem bir,
Renk cümbüşü her yerini gezsem bir;
Temiz hava alsam şöyle Ünye’de!

Ara sıra martıları haylasam,
Parklarında deli gönlü eylesem,
’Hekimoğlu’ Türküsünü söylesem;
Yiğitleri bulsam şöyle Ünye’de!

Yeşillikler arasından köyüme
Varsam ana, baba, emmi, dayıma...
Dualardan ne düşerse payıma
Bolca alsam, dolsam şöyle Ünye’de!

Fındığını kavurup da yiyince,
Kana kana su içip ‘’oh!’’ deyince
Vücudumu bir gölgeye yayınca
Mutluluğu bilsem şöyle Ünye’de!

Vilayeti bir has şehir Ordu’dur.
Dağı, düzü ala yeşil örtüdür.
Baştanbaşa delikanlı yurdudur.
Bir ev alıp kalsam şöyle Ünye’de!

Tufani’yim hasret, özlem bitmiyor,
Başka yerler gözde böyle tütmüyor.
Hayalden de rüyadan da gitmiyor;
Bir kavuşsam, gülsem şöyle Ünye’de!

Trabzon 7 Mart 2006

NOT: Bu Şiir Şahin Yılmaz’ın Sivas’ta ve Mikdat Bal’ın Trabzon’da şiirlerine naziredir.