MEMLEKET MESELESİ
Bir sevda uğruna
Bıraktım seni arkamda İyimi ettim bilmiyorum Çok özledim Antalya. Annem, babam, kardeşim Hepsi kaldı arkamda. Affet beni geçmişim Çoluk çocuk Konya’da. Kandım! cami, hamam, hanına Mevlâna’nın hatırına Dokunuyor artık kanıma Çok özledim Antalya. Kızlar toplanmış yine Bir ben yokum içlerinde Gönülde olmak yetmiyor bazen Gözler, gözü görmeyince. Çatalhöyük Kilistra Nerden girdin aklıma Halı, kilim, çulunda Senin olsun be Konya. Etli ekmeğini yedim doymadım Arap aşını sevmedim Ben böyle çeşit görmedim Yine de, başkadır benim memleketim. Varsın olsun, bir tek piyazı Bir de fasulye şakşuka sı Hem formumu korurum Aşarım, tek tek Torosları. Kaloriferli evlerde Rahat ediyordu bünyemde Nasrettin hoca türbende Senin olsun be Konya. Akşehir, Seydişehir, Ereğli Gezdim, gördüm her yeri İnanmazsın sen belki! Çok özledim Seriği. Ağacını taşını Vatanımı ocağımı Çekerim artık seve seve Ağustosta sıcağını. Feslikan’ın yaylasını Çarşambanın, pazarını Dostumdan çok düşmanımı Çok özledim Antalya’yı. Portakalı cevizi Bensiz artık Gebiz’i Ağır bastı eloğlunun Üç kuruşluk sevgisi. Fazlası var, eksiği yok Kaynanası, görümcesi. Gurbetinde çilesi çok Yaşamayan bilemez ki! Alışırsın dediler, alışmadım İyiye kötüye, karışmadım Neyse ki Allah tan Fazla uzağa taşınmadım. Zordur, yaralı yüreği taşımak Bir yanı eksik kadınla yaşamak.. Kolay gelsin, kocacım Zor gelirse, taşınak. ZÜLFİYE ERDOĞAN |