Artık GelmeSilindi hatıralar. Unuttuğun kelimelerin. Hayata karşı çaresizliğin. Ve yalnızlığın. Hiç yalnız bırakmadığı o gün, Yaşadığın ölümdü. Tebessümlerim. Yolcu ettiğim herkese birer armağan. Gözlerimde ki ışık Sönmek üzeren olan bir mum. Devrilen bir kadeh gibi. Cam kırıklarından çok, Hayal kırıklığı içmiştik. Bitti demeden. Bitmişti. Hayat böyleydi. Rüzgardan kaçıp rüzgara yakalanmak. Sessizlik biçip. Yalnızlık karşılamak. İmrenmek mutluluğa. Kıyısından geçememek. Ve terk edilmek yalnızlıktan Başka yalnızlıklar kadar, Sevgiler can çekişiyordu. Bir akrep Bir yelkovan kadar. Nefeslerim birikti. Nefeslerim eksildi. Bu hayat sensizliği bile sevdirdi. Artık gelme. Çok geç bir yerdeyim sana. Sen bana yakın. Ben kendime uzak. İhaneti arayan gözlerin, Benden başkasına bakar gibi, Bende hiç olmadı. Zamanlarımdı azalan. Feda etmiştim birer birer. İhtişamla süslenen bir gelecek. Beyaza yakışan bir sen. Bilemezdik ikimizde. Rotasını kaybeden limana uzak, Sitemlerim okyanus, Ben içinde boğulmuş. Söyle artık. Masalların sonu mu geldi? Yaşadığımız sevene mi ibretti ? Sevgiye tövbe etmek için bir daha. Tam yıllar olmuş dün. Gözlerinde bulduğum kendim. Ve yaralar içinde kalbim. Bak seni aratıyor her giden. Sensizlik en zor yaşama şekliydi. Yavaş yavaş ölürken. Kim bilir. Adımı unuttuğun bir yerdesin. Beklentilerin bana yabancı, Hayallerin azalmış, Ben senin adına yorgun. Kendime kızgın. Oysa hayata savaş demiştik. İlk seni kaybedeceğimi bilmeden. Masallara masal olduk şimdi. Sesin karanlık. Ve son o kadar son değildi bize. Yıllanmış bir günlük. Kaybolan her yanımla büyüdük. Ardına bakmadıkça, Geçmişin intihar ediyordu her gece. Hüzünlü bir yalnızlık hayat. Belkiler kadarsın. Bir bir yargıladığın kadar umut. Hiç sevilmediğin kadar varsın. Cehennemine bir damla su, Cennetini yaktıkları, Tebessümlerine ağlarsın. Sevgiydi o. Herkesin intikam alma şekli. Aşktı o. Herkesin maskesi. Vakit sadakatten uzak. Her yemin yalana benziyordu en çok. Vesselam. |