SOR BANA
Kâbus gibi üzerime çullanan
Tek başına geceleri sor bana Karanlıkta savaş gibi ru’yalar Gel oturda ne çıkacak yor bana Kafa beyin karman çorman olunca Efkâr basıp gözlere yaş dolunca Saçlar diken diken yüzler solunca Yalnızlığım ağır gelir zor bana Beklentiler yola çıkmaz gecikir Fermânı yok obur beden acıkır Keyfin kaçar nefsin ister gıcıkır İşte o an koca dünya dar bana Sabah olur can istemez yemeyi Yürek dolmuş sırrın ele demeyi İstemezsin derdin kimse görmeyi Ruhla beden birleşince yâr bana Gece mehtaplara gündüz güneşe Bâzen imrenirsin sevgiye eşe Hayâl boşa çıkar vurursun döşe Bir tebessüm bir teselli sar bana Dedi kodu iftirayla dolarlar Zulmederler saçın başın yolarlar Sözler ağır karalara bularlar Çaresizlik boynum büker ar bana Osmanım hâl oldu görüşemedim Çok koştum peşinden erişemedim Bir ortam bulmaya girişemedim Kaybettiğim artık olmaz kâr bana Osman AKSOY |
Sevda ve his sunan şiirin, gönülleri okşayarak sevdaca akışı.
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…