Gönül deryasından güller açılmış
Kahve ile muhabbetler saçılmış
Sözlerden bal akar konum seçilmiş
Ne anlatan doyar nede dinleyen

Çiçeklerle râyıhalar savrulur
Gözler bakar yürekleri kavrulur
Nefesler kesilir güçlükle solur
Ne alanlar doyar nede aldıran

Sevda derler bahardaki güllere
Poyraz derler esintiye yellere
Yakıcı bakışlar benzer çöllere
Ne yananlar doyar nede yandıran

Fırtınamı yağmurmudur karmıdır
Allah için seven kullar varmıdır
İnsanlara saygı sevgi armıdır
Ne sevenler doyar nede sevilen

Yakınlık merhamet özenle çaba
Alçak gönüllülük kim demiş kaba
Harmanlar savuran ağaçtır yaba
Ne savuran doyar nede savrulan

Yüzlerde tebessüm hoşnutluk verir
Hüsniyetle kinler nefretler erir
Sen adım atarsan koşarak gelir
Ne koşanlar doyar nede koşturan

Osmanım der çıkar içinden pası
Hoş görüyle olur kardeşin hası
Kur’andır sünnettir zemzemin tası
Ne içenler doyar nede içilen


Osman AKSOY