en çokta bu acıtıyor..
kimlere inandında,doğru olmayan yoldan gittin.şimdi ellerimiz yalnız.
sanıyorsunki ben ateşler içinde yanıyorum. ben ateşler içinde yanmıyorum o ateşin içinde eriyip,kül oluyorum. sen şimdi beni kanadı kırık kuşlar gibi öksüz bıraktın. bu acı uzun sürmez,özleme sakın beni,yaşatıp öldürme. şimdi herşey yasaklandı bize,biz artık özlemi uzaklardan arayan iki yalnız yıldız gibiyiz. bana bırakma giderken acıları,al götür hepsini.gittiğin yerde ellere dokunup,beni ağlatma. ırmaklar dolusu derin akıntıların içimde,cümlelere vurdum suları,daldıkça çıkamıyorum sözlerin içinden. yine depremlerle baş başayım,gözlerim dökülüyor ve içim paramparça. bir haber alamamak senden,nasıl bir acı biliyormusun. beynimde yarım kalan fısıltılı seslerin,yokluğunun sancısı kaldı. kendime soruyorum şimdi bir hoşçakalıdamı hak etmedim. canım acıyor,bedenim sızlıyor.hayallerimizi şimdi başkaları yaşıyorya en çokda bu acıtıyor.... |