ellerim özledi bu ayrılığı..
kal bu gece yanımda senliğin anlamı olsun
son sözlerimizi unutalım,yüreğim yüreğinde uyusun tamamen kendi hırçınlığımız biliyorsun her şey güzelken.. ver elini.. ne istersen bugün onu yapalım eğlenmek istiyorsan,gülüşümüz sıkılana kadar eğlenelim. ya da birbirimizi seyredelim. susalım..sadece içimizdeki konuşmaları dinleyelim. bugünden hatıralar sarsın bizi bugünün tarihini koyalım. sevdamızın sessiz konuşmaları diye hatırlayalım. hatta gözlerimiz derin derin akıyor kalbimize diye not edelim. ne dersin? nasıl istersin? bugünü ayakta tutmak bugün seni ayakta tutup kendi ayaklarımın üzerine basamayacak kadar özlemim hırçınlaşmışsa? eğer sana sarılıp o anki özlemi götüremiyorsan.. eksilmişsem,canım yanmışsa,ütüne kabuk atamadıysam? üstüne de içimde susmuşsam? nasıl affedeyim seni! söyle.. bir şeyler söyle bir şeyler için kandır beni ihtiyacım var..anlasana.. anlamadın değil mi? yine hiçbir şey anlamadın.. eğer isteseydin,eskisi gibi isteseydin.. buna kendini kandırmaktan vazgeçtiğinde elbet anlayacaktın,anlatacaktın.. bugünün yorgunluğu geceden kalma değil her zamanın yorgunluğu yüreğimde bir şeylerin kopamaması, bir şeylerin kopup gidememesi.. senden bir kat daha yukarıya gidemem, götürüyor ısınamayan yüreğimi. gözlerim ıslak,düşlerim üşüyor,elleri sayma! en çokta ellerim üzülüyor.. bu yalnızlığa, bu ayrılığa ... |