GİTMEK GELİYOR İÇİMDENŞiirin hikayesini görmek için tıklayın benim için huzur, çocuksu duygularım...
Balıklı Yaylası’ndayım
karavanda ilk gecem. bir yanımda gaz lambası yanıyor bir yanımda Aşık Veysel çalıyor dostlar beni hatırlasın... pardon numaran neydi? unuttum. nasıl da alışmıştım o sonbahar kokuna sen gittin ya bak şimdi gökyüzü ağlıyor, toprak kokmuyor. ah be sevdiğim! kavga ediyoruz, sığamadık bir koltuğa prova değildi ki hayat mutlu olmam da şartlara değil sana bağlıydı zaten anı yaşayıp yağmurdan sonra eve koşmak gibi... yaslamıştın ya hani başını omuzuma o gün bu gün sol omuzum bir garip çay bile unutulduğunda soğuyor ... anlatabildim mi? ey çok bilmiş hayat! gündüze çare bulamayınca, geceyi bekleyen yalnızlığım mutlu yarınlar vardı da biz mi görmedik. bu yol bir su kadar yalın tükenmez kalemin bittiğine inanmayıp ucuna hohlayan umut dolu biriydim. ah be yıllar neleri çalmadınız ki elimden git demekle gidilmiyor ki nereye olursa olsun... ya yolun sonu geliyor ya pişmanlık sarıyor tüm benliğimi yoruldum artık bıraksınlar beni ne halim varsa göreyim. bugün hava güzel hoşçakalın ... dostlar beni hatırlasın... |