Hayat ne verdin bana Hadi bir cevap ver Bir çok şeyi aldın elimden Yinede isyanı sürmedim dilime Umutlarımı tüketmedim Bile bile Sahte gülüşlere Yalan dillere kandım
Şimdi ise Bir ben ve içimde büyüttüğüm yaralarım Hiç boş çevirmediğim o eller Bana hiç uzanmıyor Neden bu soluk alışlar Kocaman bir hiç için mi Boşa harcanan tüm emekler Ve içime batan gözyaşlarım
Her şeyin bir karşılığı vardır ya Hani nerede Ben mi körüm Yoksa Ben yalnızlığın durağı mıyım Bunca kalabalıkta Hep sahte suretler etrafımda
Alıp başımı gitsem Denizin kokusunu çeksem içime Özler miyim beni bir hiç uğruna bırakanları Yoksa derin bir uykuya mı dalarım Hasretiyle yandığım Huzurun kucağında
Yok cesaret örneği ben Kendime gelince kocaman bir korkağım Sevdiklerim için dünyayı yakarken Konu benliğim olduğunda Susa bürünen kocaman bir korkağım Bunca çileye eyvallah demek Sadece kimse incinmesin diye Peki Değer mi
Bir şeyler ölüp giderken Ben diriltmeye çalışmaktan yorulmuşum Ve şimdi Ellerimle kazıyorum mis kokulu toprağı Ebedi uykuya yatırmak için Koşulsuz şartsız kendimi adadığım inançlarımı Ve bu gece Bir kadeh içki ile veda edeceğim Bana yazılan bu yazgıya Benim harcım değil anladım
Gözyaşlarım içime batarken Sadece bir hayalin peşinde koştuğumu İnançsızın oyuncağı olduğumu Eskimeyeceğine inandığım bir hikayenin eskidiğini Ve En kötüsü can dediğim o gözlerde Sadece bir hiç olduğumu Anladım ….
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÖZYAŞLARIM İÇİME BATIYOR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÖZYAŞLARIM İÇİME BATIYOR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sevgili Nurcan hanım duyguyu okuyana etkili bir biçimde aktaran nadide güzellikte mısralar şiiri yazan kalem ve o kaleme yön veren yürek tebrikleri hak ediyor saygılar dost kaleme
Sevgili Şairem, Adanmışlık ve beklenti birbirini doyurmaya çalışan zıt iki olgudur.Aslında verdiklerimize değil de en çok kaybettiklerimizedir bu veryans... Ve kendini bile eksik görüp,en iyisine layık görmeye çalıştığımız insanoğlunun açtığı gediklerdir bizi en çok bizden uzaklaştıran... Yere göğe sığdıramadıklarımızdır,bizi yedi kat yerin dibine gömen... Farkındayım,devrik cümleler biraz fazla oldu;ama devrik cümlelerin fazla oluşu,kaybettiğimiz savaştan dolayıdır.
Sevmek,değerli kılmak eşittir kaybetmek ve bunu bile bile tekrar tekrar yaşamak.Sanırım insanoğlunun kendine olan acımasızlığından kaynaklanıyor. En iyisi:Kaybettiklerimizin şerefine kadeh tokuşturup, kapatalım gönül kapımızı.
Dizelerinde kendimi bulduğum nadide kalemlerden birtanesisiniz.O yüzden yabancı gelmiyor hiç bir söz,dize ve çalışmanız. İçten kutluyorum yürek sesin(m)izi. Sevgiler...
yorumda tacı olmuş kutlarım