BİR GÖNÜL MUHASEBESİSevdâ bir okyanus, attım kendimi, Yüzme öğrenmeden derine daldım, Rüzgâra bakmadan saf yelkenlimi, Deryanın en hırçın yerine saldım. Sevgiyi gönlümde dermeyi sevdim, Vuslata, kâlplerde ermeyi sevdim. Almaktan ziyade, vermeyi sevdim; Yinede, her aşktan, ne tatlar aldım. Kabına sığmayıp sevgim taştıkça, Durmadan, sevdâya, aşka koştukça, Ne şarkılar düştü gönle, coştukça; Bir yorgun mızrapla ne sazlar çaldım. Ne güller kokladım güller içinde, Sevmekten yoruldum yıllar içinde, Ateş söndü, yürek küller içinde; İhtiyar gönlümle başbaşa kaldım. Ünal Beşkese |