SAĞLAMASI AŞKIN...
Belirsizliğin tutanaklarında kayıtlı
Devinimi ruhun, aydınlık bir günün Kıyısında saklı her nasılsa Kırılgan olsa da mizacım. İnsafsız bir akşamın kıyısında hüzün Boğulmuş yaşlara o günden beri Işımış yüzüm. Hanidir kayıplardayım Kifayetsiz ve ağlamaklı Derinden bir sancı Saplanmış da böğrüme Üzünç galip her gün bitiminde. Yılgısı şu ömrün biter mi Derdi tasası heybemde Kâh kırık bir mızrabın dilinde Kâh kayıp yetilerim El vermiş iken kadere Gidip gelmelerle yoğrulmuşum bir kere. Dönüşü olsa keşke şu çıkmaz yolun Ölsem de uyansam yeni bir bene Deme de asla neden diye Onca söylence sığmadı gitti şu Devrik ömre. Rast gele yaşamak bu olsa gerek Nerede sabah orada kaderim Nerede akşam her daim Çözemediğim tek bilmece. Nidası uzaklardan hoş gelir dalgaların Sakınsam da kendimi Sanır mısın ki sol yanım Issız bir mezar Ölü sevdalarla dolu. Kıymete binmiş bir kez nefret Aşka inat Verilmişken paye nezdinde. Sağlaması aşkın ne dün ne bugün Soytarı ağlaşımları yok mu hüznün Binlerce hece gömülü Saklı imgeleri hepten dağınık ömrün. Göçebe ömürler sıradanlığın kıyısında Yol vermiş düşlere Düşe kalka yol alsam da Soytarı yarınlar beklemede Aldatılara zimmetli nice söylence İçinde biraz sen biraz tınısı ölgün günlerin. |
Özlem Demirkaya &*.*&