İÇİNDEN GELDİĞİNCE...
Yalın-ayak düşlerin tek tanığı
İken Tanrı, Oyunbaz bir nakaratta Dizildi imgeler: Alacalı bulacalı renkler Bir kırmızı bir sarı Ve mavi, dedi Kelaynak kuşları. Hadi tut son dileğini, Ne varsa avucunda sakla Bırakma asla yakasını kaderin Utanmadan fısılda adını aşkın Korkmadan, sakınmadan… Bağır bağırabildiğin kadar Ve saç yıldız tozlarını peşi sıra. Göz kırparken ay ışığı O zifiri karanlıkta Bul yolunu. Son bir gayret Görmüyor musun ayağının Ucundaki ebem-kuşağını. Saklı tüm sevdiklerin İnan ki haricinde o yoz dürtülerin Nasıl da uzağında ölüm ile nefretin. Korkularına mezar olacak O çakıl taşları. Tutarsız ve girift yankısı Kötünün, kinin ve Alabildiğine uzak Özlemin can yakan tınısı. Fazlasıyla savruk olsa da düşlerin Dile içinden, en derinden Devinimi döngünün olsa da hızlı. Gül, sev içinden geldiğince Sakınma sakın Bilmez misin tek yaprak dahi kıpırdamaz O’nun hükmü dışında. Her dem umuttur eşkâli sevdanın; Ana dair hatta yarına Uzanan yol kıvrımlı olsa da Düş yola peşi sıra düşlerin. |