SİNENDE UYUT ANNE
Uyut beni yine sinende anne
Uyut ki soğusun yangınlarım Varsın tükensin dünlerim, yarınlarım Tükensin çaresiz söz/yaşlarım Tükensin ki ruhum özgürlüğe ulaşsın Anlamaya çalıştıkça hayatı, anlaşılmamaktan Anlatamadıklarımı boynumda taşımaktan Yorgunum Yüreğime tuz basmak değil de Sevdalara veda sarmak canımı yakan Uyut beni yine sinende anne Yoksa dinmeyecek yar/sızım Dinmeyecek karanlıklarım Bitmeyecek kadere inat savaşım Asiliğim tükeniyor Umutlar kördüğüm Uyut beni yine sinende Uyandırma sakın Uyandırma anne Sessiz ağıtlara sar Bir avuç toprak ört üzerime Dinsin artık can/sızım. |
Ana cennet kokusudur...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
...........................................Saygı ve selamlar..