PENCEREMİN BUĞUSUNDAN SIZ İÇİME ANNEM...Birazdan sabah olacak , Hasretinin ağır yenilgileri susturuyor beni. Kırsal bir aşk kadar, başım bulutlu Seyyar yalnızlıkların, rıhtımından geçiyorum şimdi Uzak umutlar adına düşler kuruyorum. Ruhuma yağan türküler, Dudak payı özlemlerine bata çıka haykırıyor Şimdi usumun kirmeninden kan damlıyor Beni yüreğinin sevgilerinde çoğalt annem, Yüreğim bir acılı sesleniş Yüreğim hep asi bir nehir Gözlerimde akarken martı ayazı çığlıklar, Ben sana,çıplak özlemler büyütüyorum Düşlerimin bağımsız toprakların da. Açmadan çürüyor bütün çiçekler Bir bulutun sırtında korkular barınıyor İhtimali hep sana çıkan anıların. Yüreğimde yarın büyüten sevgin, gülüşüne benziyor Çok eski bir hikaye oluyor özlemlerinin sıcağı Çıplak bir rüyada sevmek düşü, Uyuklayan gecenin dışına taşıyor annem.... Kendi yenilgilerim de, en çok emeklerimi kaybettim. Kan sızılı gurbetin kuytusunda her gece, Özlemli gönlümün kederleri beni vurdu. Sürgün korkular büyüyor şimdi bahçemde, Rotasından çıkmış dünleri kaybediyorum Yokluğunun kuraklığı acıtıyor,gücümü zorluyor. Toprağın düşünde, bir demet kavuşmalar biriktiriyorm annem.. Gecenin sorgulu kolların da yüreğimi bir dinle. Ruhumun yara bereleri hayata dair hep, Gün düşümlerinden süzüyor telaşların yarasını Soğuk acılara sarılı hatıralarla besle sevinçlerimi Pencerenin buğusundan sız içime annem..... Bozgun yenilgilerin çıkmazında eskimiş bütün türküler, Şimdi,yalnızlığın sensiz halinde eziliyor ruhum, Ölümcül uzaklığın bölüyor en tatlı uykularımı, Düşlerimin çilesinde kuruyorum, kavuşma hayallerimi, Ve yitik bir dünün ayak izindeki sensizlik, kayboluyor annem..... peri feride ÖZBİLGE 06.05.2015 |
selamlar