- sen yoksun
tadı, tuzu yok
günbatımlarının -

dur, gitme ömrüm
söyleyeceklerim var.
çünkü
içimde kaldı bir şeyler

istemeye istemeye
dökülen kiraz çiçeği gibi
yokluğum fark edilmiyor bile
bu bir nankörlük mü
telaş mı
ne çabuk vazgeçiyor
çiçeğinden
meyveye duran ağaçlar
oysa
bu gün,
yarin
dost mu
düşman mı bilemeden
bir kurtçukla hemhal olacaklar

ayna mı arasam
görmek için
başıma gelecekleri
otun çöpün içinde
acaba
ne geçer elime bilmiyorum
yüzümdeki hüznü
yaklaşan güzü
hissetmekten başka

bu nasıl bahar böyle
şimdiden içime oturdu
bir kara bulut
sabah ayrı
öğlen ayrı matem yağar
kırk ikindi sağanağına karışırken akşamlar

hani ayakların altından
kumu alır götürür ya su
işte onun gibi
derin bir boşluğa düşme hissi bu
haberli
habersiz
usul usul oyuyor sinsi zaman
değil mi ki;
göz göre kazılıyor
mezar denilen ebedi mekan...

Arap Kurt