Lades kemiği
Hâlâ kulaklarımda çınlıyor
Lades kemiğinin sesi Her defasında kandırıldım Kendim gibi bildim herkesi Ve İnsan İnsana Sığınırmış Belli etmeden Güvenmediğini Ki, Dağlar aşılmazmış da Yıldıza ulaşılmazmış Hiç dinmezmiş suyun sızısı Silinmez imiş alın yazısı Dikeniyle barışık yaşarmış gül Kahrından ölmüş bunu bilmeyen bülbül Göğün üstünde gök varmış göklerden öte Sığmamış insanoğlu ne kemiğe ne ete Derdi beni, derdi beni Del eyledi derdi beni Bir güzele ömrüm dedim Lal eyledi derdi beni Ah Yaram Baharla Tazelendi Uyuyan dallar Çiçek açtığında Ve Bir Sihirli kelime söyledi şair Başka bir âlemin kapısı açıldı Aşk dedi Kulak kabarttı kurt, kuş Toprak yağmuru çağırdı Taş güneşi... Arap Kurt |