HÂLÂ MI GELMEZSİN
Gönlüme dar oldu şu koca âlem
Fânide sonsuza erdim gel artık Tükendi kâğıtlar yazmıyor kalem Sözleri sükûtta derdim gel artık Korkum gelmemenden beklemek ne ki Kalbimi ferahlat bir şeyler de ki Lügatında yok mu "elbette" "peki" Ömrümü yoluna serdim gel artık Ben sana meftunum ben sana vurgun Ruhumda isyan var bedenim yorgun Her günüm aynıdır her gecem durgun Huzuru meçhule sürdüm gel artık Özümde sen varsın benden ziyade Yüreğim gık demez dolsa da vade Çıkacak her türlü emre amade Gönlünde el pençe durdum gel artık Gelmezsen uslanmaz bu deli başım Sensiz zehir oldu ekmeğim aşım Kurudu diyorum kızıl gözyaşım Hüzünde zirveye vardım gel artık Derin uykulardan uyanmaz mısın Yerimde olup da dert yanmaz mısın Tereddütün nedir inanmaz mısın Umut defterimi dürdüm gel artık Dinleyip zül sayma misallerimi Deliye dönmüşüm gör hâllerimi Bütün düşlerimi hayallerimi Tek senin üstüne kurdum gel artık Cemalin dünyamın güneşi oldu Sevdan derunumun ateşi oldu Hasretin ölümün kardeşi oldu En son nefesimi verdim gel artık İsmail Koray Şimşek |
Kutluyorum kalemini
Yüreğin var olsun
____________________________________________________Saygılar