Sen ÜşümeSen üşüme, tenimden geçiyorum bir ceketi çıkarır gibi… Üzülme, ölü çiçekleri seçiyorum, kaderin beni seçtiği gibi... Karıyorum, kağıtlarda hep aynı yüz ve kül düşüyor birine ağlıyorum gece gündüz… Silemiyorum senden sonra hiçbir şeyi, biliyorum, cümlelerim kırık ben hayata tutunamıyorum dudaklarıma da hıçkırık… Doğuyor, her gözyaşından bir kelime dayanılmaz bu acı; yüreğim boğuluyor Ne olur, bir parça sıcaklık bırak elime… Saçların ellerimde ya sen hayalsin, ya da ben Düşünüyorum yokluğu yeniden, pervaneler düşüyor ateşe; yokluğunda üşüyorum ben… Bir sandalye çekiliyor senin düğününde, bir sandalye çekiliyor ben öldüğümde… |