HAYALİ BİLE KALMADI AŞKIN
Ruhun düşmüş yalnızlığın pençesine
Nereye gidersen git seninledir bırakmaz peşini, Kaçışı yok, sıkışmış yüreğinin bir köşesine Sarmış dört bir yanından yalnızlığın Artık umutlarında yok yüreğinde Dört duvar arasında yaşarsın, sadece hayallerinle birlikte Öyle diyorum ama hani nerde hayallerin, onlarda yok Yok, işte kalmadı, bitti onlar da tüm özlemlerinle birlikte. Aşk! ! ! Hani bir martının kanadında saklanıp konacaktı pencerene O hiç yaşayamadığın Ama bugün değilse yarın diye ümit edip düşlediğin. O da yok. Artık ne şiirler kaldı aşka dair yazılan ne bir ümit gelecekten Ne de üzüldüğünde şiir olup seslenecek bir sevgili pencerenden. O da hayallerinle birlikte yok olup gidenlerden Sana da kalan yalnızlık ve gözyaşları gözlerinden dökülen Canan Onuş İst. 21-04-2015 |
Hani bir martının kanadında saklanıp konacaktı pencerene
O hiç yaşayamadığın
Ama bugün değilse yarın diye ümit edip düşlediğin.
O da yok. .."
aşka dair...geride kalanlara dair...hayallere dair...ve de geleceğe umutsuzca avaz avaz bir sitem var dizelere sarmalanan...o da yok derken,aşkın o efsunlu yüzüyle tanışamamak var ya...aşkın o dağları deldiren...o bir köleye zebun eyleyen...o çöllerde leyle leyle diye gezdiren gücü var ya...işte şimdi o da yok...ve geriye sadece elif gibi bir yapayalnızlık ve gözyaşları kalır...
bugüne kadar okuduğum en realist bir iç döküş ve nefis muhasebesi niteliğindeki ender avazlardan biriydi eseriniz...
tebriklerim,aşkı ve yaşamın içindeki gerçekleri ve de zamanı betimlemedeki seslenişlerinizdeki ustalığadır...selamlarımla efendim...