ÖZLEDİM
Özledim
Beni ben yapan her şeyi, İlk tanıdığım kendimi Saçlarıma ak düşmeden önceki rengini Özledim giyim tarzımı Dünyaya umutla bakan, tasasız gençliğimi. Özledim Yuvam dediğim evimdeki huzuru Beni görünce renk veren çiçeklerimi Yarını düşünmeden balkonumda keyifle oturup Özledim sigaramı içerken Yüreğimi ısıtan çayımı yudumlamayı. Özledim Işıltıyla bakan gözlerimi, Gördüğüm her güzelliğe gülümsemelerimi Aşkı, sevmeyi ve sevdiğim gibi sevilmeyi Özledim hâsılı yaşamayı Ve dünyamı çekilir kılan her şeyi Canan Onuş _18_01_2012_Sakarya |
sana ait ne varsa
bu kasabada
sokağımızda pembe boyalı evini
sardunyaların kapladığı balkonu
begonyalarla süslenmiş bahçeni
karanfillerin sarktığı
o mavi pancurlu pencerende
çiçeklerini sulayışını özledim
ne zaman kapımızın önünden geçsen
şenlenirdi sokağımız.......
Özlemleriniz hasretleriniz gerçeğe dönsün dileğimle değerli şiirinizi kutlarım saygımla.