sen beni düşünmebileti kesilmiş karanlığımda kimliğim bir hiçliğe emanetken önüm arkam sağım ve solum kızılca kıyametken ağlıyorum işgalci dudaklarımın kıvrımlarına kan ve ateş yutkunuyorum içimdeki tüm masallara oysa bir masal ülkesine taşıyabilseydik umutlarımızı bir varmış biz olsak, hiç ama hiç yok olmasaydık tırnak diplerimde intihar etmezdi çocukluğum ve ben tüm şiirlerimi ölü bir çocuğun kalbine gömmezdim sen beni düşünme ben, bu gecede çocuk gözlerinin tenhalığına kıvrılır demlerim gecenin zifirini yağmur kokan saçlarında kimsesiz sahillerime ağlarken denizlerim gözlerimde yanar okyanuslar ve ben okyanuslarına ateş olur öperim beyaz saçlarından bir albatrosun gözyaşı olur savrulurum kumsallarının tenine yine de sen beni düşünme her ne kadar yaksa da bedenimi sensizlik kül rengi menekşeler kanasa da iklimlerimde ben yine savrulur ve sadece sana doğarım küllerimden ilhanaşıcı yirmidörtnisanikibinonbeş |