MED-CEZİR
Ayrılıkların hasreti,
Düğüm düğüm, Düğümlenir boğazımda, Tren düdüğü çığlıklarında. Gün olur, Vuslatın coşkusunu yaşarım, Seni karşılamalarda. Gün olur, Ayrılığın,kahredici pişmanlıklarını, Seni uğurlamalarda,tren garlarında. Hep yaşarım ben, Bu Med-Cezir’leri, Ayrılıp,ayrılıp kavuşmalarda. Davetsiz,kalbime girmelerde, Bazen habersiz, Ve sessiz gitmelerde. Sen gelir girersin, Aklıma ve ruhuma. Yine çekip gidersin, Sessizce ve umursamazca. Girersin,rüyalarıma bile, Buyur etmeden,fütursuzca. Orada da, Bırakıp gidersin kaygısızca. Bakıyorum büyük resme,önümde İkimiz,sen ve ben yan yana, Hiç bir belirti,iz yok yüzünde, Geçmişteki,pişmanlıklardan yana. Tuğal KÖSEMEN |
Buyur etmeden,fütursuzca.
Orada da
Tebrikler Kösemen Hocam işlenmiş sevda kalemde yazmış bu sevdayı daha ne olsun