AŞK üZERİNEAşkın girdiği yürek pişer. Aşk varsa tüm mevsimler güzel. Göğüs kafesin aşkın gümbürtüsüyle titrer. Göğsümde kaç kez aşkı dinledin hatırlasana! Aşk varsa az uyku yeter insana Ben tüm uykusuz gecelerimi adadım sana Aşk, insanı insan yapar Benden bize bir köprüdür Aşk, hayalle başlar Hayalsiz yürekte, kalmaz gider Benden hiç gitmedin aşkım. Aşk, korkudur, Kaybetmek korkusu Her gece bir kâbus olarak belirir aşığın rüyasında Aşkı korkutmamak lazım aslında Ama sen kaç gece cellat kılığında girdin uykuma? Aşk, bahanelerin bittiği yerdir Engel tanımaz, Aşka hiçbir bahane engel olamaz Tüm engelleri aşıp gelmişken kapına, Aklın ve yüreğin engeldi aşkımıza. Aşk, gülücüklere boğulmaktır Gülmeyi yeniden keşfedersin Gözlerinle gülersin Tıpkı gözlerine bakıp kahkahalara boğulduğum gibi Aşk, gözyaşıdır Mutluluktan ağlarsın sevdiğine sarılarak, Hıçkıra hıçkıra az mı ağladım sarmaşıklar gibi sana Avuç içlerimle sildim gözümden akan onlarca seni Gözümden düşmeyesin, diye yüzüme bulaştırdım gözyaşlarımı Aşk yaradır Gittiğinde yara bereler çıkmadı mı tenimde Yaralarıma gülümsemedim mi “senden bana armağan” diye Yaranı yaram yaptığım yârim, Yine de ben sana yaranamadım Aşk, kahramanlıktır Seni yaşatmak için bir an bile tereddüt etmezdim hayatıma Her zaman ayakta karşılardım seni bir kahraman edasında Aşk, ölümdür Sensiz geçen her günüm matemdi aslında Aşk, bencilliktir Ölene dek benim olmanı istedim Bu nedenle beş parmağımı beş parmağına kenetledim Aşk, kıskanmaktır Sen, kendini benim seni sevdiğimden çok sevsen Ki sevemezdin zaten, Şayet sevebilseydin kıskanırdım yine de seni senden Desen desen işlemiştim seni yüreğimin kuytularına Aşk, çocukluktur Sen yanımda olduğunda mutluluktan çocuklara dönerdim Bayram yeriydi yüreğim, durmadan gelip seni öper, Bir öpücük olsun senden harçlık isterdim Aşk, bir sözlüktür Ben seni tüm dillerdeki sözcüklerden bile çok sevdim Aşk, sonsuzluktur Ben seni rakamsız sevdim Aşk bir haksızlıktır Yaptığın her haksızlığa, Elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi zırıl zırıl ağladım Aşk, özlemektir hudutsuzca Seni tarifsiz hasretlerce özlerdim Aşk, deliliktir “Delisin sen.” derdin ya bana Ben sana delilerce âşıktım Az kalsın gerçekten de aklımı oynatacaktım Aşk, yangın yeridir. Ben seni kor alevler gibi sevdim Ve hep küllerimden daima seni yeşerttim Aşk, büyük bir acıdır Sevdiğin gidince başlar acılar Ben seni acılarımın başına taç yaptım Sabahlara kadar sancılar içinde kıvranıp Kendime sadece seni anlattım Aşk, ne olduğunu kim olduğunu bilmemektir Ben senin ülkende kayboldum Hala arıyorum kendimi Neredeyim? Ben kimim? Aşk, kutsal bir emanettir Senden kalan her şeyi kutsal emanetler gibi sakladım Aşk unutamamaktır Ne kadar zorladıysam kendimi seni unutmaya, Sen, hep unuttuğum yerde başladın Aşk, güneştir Onla ısınır, onla aydınlanırsın Sen gidince karanlıklarda tir tir titrediğimden anladım Aşk, noktadır Sen gittin, ben her cümlede noksan kaldım Aşk, saattir Ben, saat tam sende d-u-r-d-u-m Aşk, Sendin… Sendi… Sen… 23.03.2014-İstanbul Abdulkadir Güngör |