Çay dem tuttu efkarinda
Peynir soframizda dertli
Kara zeytin yuvarlandı
Bölünmüş ekmek beklerken

Gönül istemez dertlesmek
Niyeti kötüye yormak
Efkari dertle yogurmak
Hasretini soğutmamak

Bugün dağıttım kendimi
Yattım toprağın üstüne
Çimle rin arasindayim
Yüzüm göye bakar dertli

Yakiyorum tüm dertleri
Güneşin ışınlarında
Sormayın bana, dertliyim
Çakıl taşları ağlıyor

Efkarim dile gelmezken
Deymeyin bana canlarim
Huzuru derde sarmisken
Kör kuyulara atmisken

Bugün efkarliyim canlar
Dile gelmez yürek suskun
Maziye gömülmüş, kızgın
Sitemler volkan olmuşken

Söz kâr etmiyor yalnizken
Kapıyı çalma boşuna
Dertliyim anahtar kayıp
Yazık deme üzülürüm

Efkar dertli dertli iner
Gün batar zaman uzarken
Fısıltı geceyi yorar
Dertli dertli mazideyken
G.K.