hey arkadaş
dön bak geriye
kim durdurabilmiş zamani
farkına varmadan
gün gün ölüyoruz işte


hırslarımıza
kaç mutlulukları gömdük
ve kaç çocukluğumuzu özledik
biz büyüdükçe
sonbaharda
düşen herhangi bir yaprakrakta
acaba hatırladıkmı hiç
dönülmeze gidenleri
bir yaprak gibi yitip te gidenler değilmiydi ?


heybemizde hep umutlu yarınları
hayalleri saklasakta
günahları sevapları göremeden
yıllarca omuzlarımızda biriktirdik
gün gün ölüyoruz işte


böbürlenme arkadaş
sanada kalmaz bu dünya
deli gibi çırpınıp çalışsanda
sığdıramazsın
tüm zenginliğini istesende
o beş metrelik beyaz kumaşa
zannetmeki
gideceğin yer bir salon iki oda
ebedi istirahatin tek kişilik çukurda
cahilide alimide
aynı trene binecekler
ister istemez o toprağa girecekler
her başlangıcın bir sonu vardır derler
bu dünya
sizede kalmaz efendiler
ne sultanlar ne padişahlar göç ettiler


paraya eşyaya taptık
emanetin sahibini unuttuk
akan pınarlar dolar sandık
vakit çoktan dolmuş bak nasılda unuttuk
kahpe ile dostu bilmeden
yan yana dize oturttuk
kendini aynada görmeyen
müslüman olsa bari dinine
unutmaki arkadaş
rabbimin selası
sanada banada okunacak günün birinde
hala neyin peşindeyiz bilmemki
birer birer eksilip
ahh ahh gün gün ölüyoruz işte


AYHANCA CÜMLELER
ayhan AKDENİZ