SENİN YOKLUĞUNDA HAYATA KÜSTÜM
Sen benim gönlümde açan çiçektin,
Sevgiyle sulayıp seni büyüttüm. Esti hoyrat rüzgâr kapılıp gittin, Senin yokluğunda hayata küstüm. Sen olmadan sanma yüzüm gülecek, Seni benden ancak ölüm silecek. Yalnızlık çekmeyen nerden bilecek... Senin yokluğunda hayata küstüm. Boşluğun dolmuyor geçti kaç sene, Ayrılık ölümmüş kâlpten sevene. Gözümü yummadan çıkıp gelsene, Senin yokluğunda, hayata küstüm. 16.04.2015 ERMAN ULUSOY/KIRKLARELİ |
Yokluğu ölüme denk geliyorsa...
Son nefesten önce ümit besleniyorsa...
Aşkın kıymeti bilinmemiş...
Ne acı!
Yazan kaleme sevgi ve saygıyla...