KAFESTE KUŞA DÖNDERDİN BENİ
Gece gündüz menzilinden,
Yüz çevirmedim özünden, Dar ağacı kurdun eliylen Yakasız gömleğe taktın beni... Aşk ehli gibi dizildim, divanda el pençe idim. Şekva nedir bilmez dilim, Ahraz olup susa dönderdin beni... Pervane gibi döndüm peşiynen, Gazel gibi ağladım sesiynen, Çevir bi bak gözüynen Kafeste kuşa dönderdin beni... Gamzen ma’ şuğa dert oldu, Busen sineme kor oldu. Güzel sevmek farz oldu, Kıblesiz kul’ a dönderdin beni... şekva: şikayet maşuk : sevilen, sevgili |