BAKMAYIN BENİM BÖYLE GÜLDÜĞÜME...
Dost diye bildiğim bütün insanlar,
Terk edip, birer birer kayboldular. Gönlümün bahçesinde bir zamanlar Açan bütün sevgiler artık soldular. Gündüzüm geceden karanlık benim, Ruhumda kargaşa içinde tüm duygular. Bakmayın benim böyle güldüğüme... Hiç kimselere söyleyemediğim, Öyle bir ıstırap var ki gönlümde. Geçip, giden şu acımasız yıllar, Şahittir, benim yaşarken öldüğüme... 19.12.2003 Erman Ulusoy Kırklareli |