Acı
Bir kez ekildi mi sonsuza kök salar
Bilmelisin ki biçilmeyen tek e/kindir Acı Her mevsim boy verir Zehirdir meyvesi zehir Acınsan acımaz acı sana Taşıyamazsın Kanın coğrafyasında en kırmızı gül Aç bir gülümsemedir ölüm kızıl denizde Şavkı Ağrıyı tutar iki kıta Arap çöllerinde a/kan serap Bir mülteci t/ürküsünde ağlar Tek/neler yol alır çıkmaza Karanlık sularda Artık o güzel savaşlar yok yok At üstünde yiğitler sallanmıyor Destursuz tarumar haneler Masum bir kesimde besmele O tertemiz n/aralar iğrençleşti Adını s/aklar yaradan Nebiler u/tanır D/emir nasıl dövülür T/ahta nasıl kesilir Çivi nasıl çakılır C/an b/edende Vahşet t/arife muhtaç Doğrama sanatı Bu kadar s/üslenmedi hiç Ey zulme biat ibadet Ey kutsala sarılı ihanet Ey ne ayet ne sünnet Ey acıya muhtaç muhannet Ey cehennemden fışkıran Nefret Ey cehennemin almadığı ibret Ahmet Coşkun |