Seni dinliyorumSessiz parklara Issız köşelere çekiliyorum İçimde bir yangın sorma Yalnızlık soluyorum Ufkun boşluğunda sayıklayıp Geceye sığınıyorum Zifiri bir feryat Sırıtıyor dişlerinde Yıldızlar Ellerim bana ne kadar yabancı Nereye uzatsam benim değil En sarhoşta yol bulan ayaklarım Gurbette şaşkın yabancı öyle Benim olmayan her yer Bensiz ben Bana yaklaştıkça uzaklaşan gözlerin Boşluğun raksında bir peri Gülüşlerin akıyor suya Ben ıslağım Yosun tutmuş başım bağrım Derinlerdeyim Sevda çöllerinden bir ninniye Kulak kabartıp Nokta koyduğun yerde durmuşum Kaç zaman geçmiş bilmiyorum bir iz bir ışık bir komut Seni dinliyorum Seni bekliyorum Bu hiçlikte Taşlaşmış Ahmet Coşkun |