ÖLEYİM BEN KARDEŞ ELLEMEben unuttum sahi ne renk bakardı gözlerin hangi görücüye çıkmış kız endamına takılırdı nefsin ki kara bir sayfayı çevirirken ellerin titremeden döktün olmayan mihver kelimeleri. batır ciğerime sözlerini batır ki izi kalsın çürüdükçe yaralar ektiğim laleler gelsin aklıma senin için nasıl elemiştim soğanların acısını şimdi sen dök içerime kızgın lav gibi haşlasın her yerimi gözümde kara bir yazgı tüküreyim suratıma. sırtımda taşıdığım onca sevdanı ve bitmek bilmez sorularını indireyim bir taş kenarına yaslanayım usulca üzerine öleyim ben öleyim elleme. ellersen kirlenir belki ellerin nazlı dalları tutmaktan hatırlatır belki bir kaç gonca sana beni kopar kopar dibinden kökü kalmasın çıkmasın bahara. her şeyden herkesten sıtkım sıyrıldı ne kadar sevabım varsa al senin olsun günahkar keçi ben olayım vur boynumu kurbanı beklemeden sevgim adak olsun kırdıklarına sanma üzülürüm artık sanma pişmanım verdiklerimden ama az dur az dur ne olur bu kadar kolay mı ağlamak ağladıkça unutmak geçmişi bana da öğret be kardeş bana da göster vefanın kirli bir tava olduğunu is bağladığını zamanla görünmez olduğunu ışıltısının. göster ki acım azalsın göstermelik duygular tezgahları süsler ne kadar ucuzdur bir bilsen zamana dayanmaz kolayca yıpranır yıpranan kardeş sevgisidir farzet geçer unutulur zamanla sen öyle say.. bileti kesilmiş ne kadar duygu varsa iadesi yok artık kesilen koçanlar bana hediye yetiş Hz.Adem yetiş Hz.İbrahim yetiş uğruna alemler yaratılan Hz Muhammed (s.a.v.) bir kardeş kanı daha akmak üzere yürekte. Ayvazım DENİZ |