SEN ANLAMAZSINsen anlamazsın bir kadının geceleri yaktığı ağıtları ince bir yakı gibi sol kürek kemiğini dağlar iz kalır söz kalır ardından. çamurlu bir hayatın bata çıka gelinen nokta tam senin yüreğinin kıyısıdır el uzatsan çıkacağım güneşli bir sabahın koynuna ama acele etme gece üç beş nöbeti bende nasılsa gözlerim sınır boylarını tarar saçların taranır uykunda sen uyanmazsın daldığın kiralık düşlerinden bir fahişe kirpiğini öper ben düşerim yanağına usul usul ıslanır yüreğin anlamazsın. gecenin koynundan sarkan umutlar hayatıma saplanır o yüzdendir yüreğimin delik deşikliği son kanımda senin ellerine akmıştı korkma damlamaz gözlerinin kahvesine damlasada lekesizdir sevdam ay ışığının altında görünür yalnızca gidişin bir dolunaya rastladığındandır besbelli. sen anlamazsın gül boyun büktüğünde bülbülün isyanını her çiçek talan olmuş bahçende gülün çilesinden sana ne var gir topla arta kalan hezeyanları denk yaptığın anılar denizine bırak yıkansın yıkandıkça aşınsın yüreğine bulaşan kokum. suyun içine karışan çay gibi yavaş yavaş demlenirsin içimde sen anlamazsın içerken dudağı yakan mayhoşluktan sen aşkı paşa çayı seversin. Şiirimi güne taşıyan seçki kuruluna ve okumak zahmetinde bulunan yorum yapan tüm arkadaşlara gönülden teşekkür ederim. Ayvazım DENİZ |
Ben özellikle şiirin en vurucu yeri olarak ''paşa çayına'' takıldım kaldım. Gün yüzü görmemiş denecek cinsten bir vurgudur bu.
Paşa ÇAYI: CAYI ILIŞTIRMAK DEMEK VEYA ÇOCUKLARIN RAHAT İÇEBİLMESİ ADINA SOĞUK SU EKLEMEK olarak bilinir Anadolu'da.
Bu bana en vurucu nokta geldi açıkçası.
Anlamayan zaten aşkı paşa çayı edip içendi demiş şiir.
Seviyorum kaleminizi ve yerini hak etmiş bir şiirdi.
Tebrik ve saygımla.