özgecan,ın Anısına BEN "KADINIM"
Artık hiç bir şey eskisi gibi değil
Bu nasıl kirleniştirki, özgürce gülemiyorum Cehalet ölümün kıyısına demir atmış Saçlarımı okşayan baharın ellerinde soluyorum Ümitlerimi çileden çıkartan eksiklik, içler acıtan! Gözlerimde gökyüzünü gürleten kirleniş, pınarlarımı kurutan! Ruhumda şimşekleri çaktıran yarımlık, yüreğimi susturan! Kulağımı sağır eden insanlıktan utanıyorum Her an içimde deprem kopuyor, "Suçlu", "azmettirici","tahrik" edenmiş gibi Masumiyetimin yüzüne bir çentik daha atılırken. Tek katilim, "cehalet". Ruhum tekmelercesine darp ediliyor Korunmasız bağırışlar, yapayalnız çırpınışlar Şiddete, cinsel istismara maruz kalıyorum. Yorgun, soluksuz, kendimi suçlu hissediyorum Sahi, kaç kadını daha öldüreceksiniz? Umutlarımızı, bir kefene sardınız mı? Hiç yaşanmamış, yanılmamış gibi susup, Bu toplumun omuzlarında uğurlanıyorum Oysa ben "anayım", ben "kadınım" Remziye ÇELİK |
Ruhum tekmelercesine darp ediliyor
Korunmasız bağırışlar, yapayalnız çırpınışlar
Şiddete, cinsel istismara maruz kalıyorum.
Yorgun, soluksuz, kendimi suçlu hissediyorum
Olamaz böyle bir şey: olayı, konuyu o kadar güzel anlatmışsınızki kelimeyle tarif edemem yüreğine sesinize sağlık tebrik ederim.