kuşluk vakti
penceremin önüne
buram buram sen kokan
bir kuş kondu
Ilık ılık kalbimin doruklarına dokundu

kirpik uçlarıma
zambak tadında birer buse kondurup
gözlerime manolyalar
serpiştirip dallarına ilmek ilmek
aşk-ı dokudu
suretime nakış nakış şiirler nakşedip
yüreğime Ab-ı hayat çeşmesi ördü

hayal miydi düşmüydü

gün batımın da
maveraya astığım merdivene
bir bülbül kondu
her basamağına efil efil açan
birer gül koydu
son gülü gamzelerime iliştirip
alnıma tıpkı sen gibi bakan
asude bir kelebek bıraktı

hayal miydi düşmüydü

nisan yağmurlarıyla kırklanan
Kır çiçeklerinden salıncaklar kurdum
her bir yıldızın dalına
kuşkonmazları
kehribar sarısına boyayıp
serdim güneşin koynuna

Şu ulu dağların zümrüt gözlü tepelerine
papatyalar dan gelinlik giydirdim
sevdaya şahlanan eteklerine hesine
Allı duvaklar taktım
ve
arguvanlar dan kına yaktım
yamaçların sessiz ellerine

hayal miydi düş müydü

aksam üstü bir serçe kondu
yüregimin tepesine
şöyle bir baktım zümrüt gözlü
al yanaklı bir bebegin düşlerine
o koskoca yüreğiyle
gelincikler giydiriyordu
evrenin edasına
yavru bir serçenin yüreği kadar
sevebilseydik
gönüller şeydasını
kalplere nakşedilirdi
seherlerin sevdası

hayal miydi düş müydü

gecenin zifiri gizeminde
bir güvercin kondu göğsümün güvertesine
dokun dedi dokun
hisset kalbinin kanatlarını
tut gözlerinin berrak ırmaklarını
hakkın huzurun da
meleklerin nurun da
sıratın bağrında
dokun dedi dokun
duru bir tebessümle
aç ellerini hüdaya
vuslata er nidayla
mühürle ömrü edayla

hayal miydi düş müydü
bir hazin ölüşmüydü

Nafize