terazi cinliği
bana böyle gel hayat
böyle zalım adam edeceksin bir gün beni o dinazorlar hiç gitmemeliydi o yabanıllık kendi kanını içenlerden daha adildi şekil evet şekil kırmızı halı üzerinde şekil kuyuya gideğen ayağım dökül taş doğuran boğumum nasıl soğuyacak bu hiç sessizce kertenkele hesabı öğrenilmeli iki kere iki dört dön de çatlayan ruhunu ört siren sesleri damarlarımın çatlaklarında kumun karnında kımıldayan his sus... hayır susma her şeyim ve ben yanındayız geç bakalım karşımıza o bildiğin fazilet doğru değil unut kederi kadere dönüştüren simya terazi cinliği bu kimin elinde birimler daha yontuk insanın mı tanrının mı fırtına daha sert es daha keskin zira çalıştığın mermer akılsız ve gözlerini silkelemede bana böyle gel hayat böyle zalım adam edeceksin bir gün beni... |
Merhaba,
Nefis bir anlatım! Öyle ki okuru şiir okumanın tadına mutluluğuna
götürüyor doğrusu. Bak arkadaş laf olsun diye yazmıyorum,bu kalemde
güç var şiir ruhu var!
Teşekkür ederim saygılar.