bir masalın kahramanı
ekmek kırıntıları döktü ardına
kalbi, bir kuş
kırıntılar kalbinin ağzında
dönüş yok artık...
kahraman da
özlüyorum çok


ya masal?

bir çizgiye mi yaklaştı?
bitiş nerede
görünen yok kimse
kalakaldı yüzüm
çürüyen üzüm
sarhoş
bekliyorum çok

ya kahraman?

yahut yeni her şey
yeni başlıyor söylemek
çizgi bu yakın ve lakin
yine yok kimse
bu başlangıç olmalı
başlıyor

ya ekmek kırıntıları?

akıl hani düşünür
düşündüğünü öğütür
fikrince aşkta
fikir kalsa iyi
kuşlara göç yönü
oluyorum çok

ya kalbi?

uzakta mı varmaklığım?
bilmiyorum
yol gülgah mı
bu hayat meddah mı
boyuna mecaza boyuyor yüzünü
yürüyorum çok

ya dönüş?

bir masala benziyor şu hüzün
şu sonbahar perdeli ev
yağsın gökyüzünden
içinden hayat çıkan dev
devin elleri
tutmalı hiç bırakmamacasına sımsıcak
diliyorum çok

ya kahraman?
özlüyorum çok...