Rodin'i anlamak
hayınlıklar sürünmüşsün yüzüne
zalımlıklar örtünmüşsün üstüne at bakalım deride dantelanı ayaklarını göremiyorum sivrildikçe kesiyor yığının soluğu mutlu atlar ülkesindeyiz, dosdoğruyuz, tastamamız ah bencileyin yine satirik bugün canım yanmakta o vakit tuzum olsun gülüşleriniz küp delinmiş, zehirlemekte kendini zahire kırağı düşmüşçesine kendi suretinden ürkenler çok uzakta can sonbahar savruğunca dağınık alışkın aslında kör bıçakta bilenmeye alışamadı yüzüne dilenenlerden ilenmeye mahcupluk mazeret olmasa da erdemdir yine hicivdeyim, eteğim ağır bugün öyle ya "ayvaya karşı ayva zeytine karşı zeytin" bitirdim sızlanmayı, şartlı tavır ağlamak kustum... iyi geldi şimdi tek derdim Rodin’i anlamak... biliyorsun ben insandan yanayım... |