Uzaktan sevmelere alışığım ben
yaklaşmaktan ürker yüreğim,
ne kadar uzaksa o denli yeğdir
kuşlar da zaten
gökyüzünde süzülürken en güzeldir…

hüzün bastığında şiire vururum
bugünün içinde, umut aramaktan yorulurum
serkeş bir yol tuttururum
en çok geceleri dokunur ruhumla kalbim
o bir fiskeleri dahi yakıp yıkar benliğimi
ben geceleri, çok severim, en çok severim
dökülür yaşlarım…

hem ben öyle bir severim ki
sevdiklerim, başka türlü oluverir;

gökyüzünde kuş ise
benim için "gökyüzü" demek olur

gökyüzünün tadı zaten
yeryüzünden izlerken en güzeldir

yaklaştıkça
ne ben kalbimin taşıdığı kadar sevgiyi
sunabilmeyi becerebilirim
ne de bu incinmiş, kırık dökük halimle
yanlarına yükselebilirim

uzaktan sevmelere alışığım ben
yaklaşmaktan ürker yüreğim,
kimi sevsem zaten uzağıma düşer
rüzgarların önünde üşür yüreğim…

( Dilek KARSLIOĞLU )