öl dedi tüm şiirler kadına
kadın ölmedi
adam yas tuttu
çünkü şiirler yozlaşmıştı
tüm imgeler erk gömleğini giymişti
ucu yanık lamianın parmak uçları kanadı yeniden



ve gözyaşları tövbe etti
kadın için ağladı
tüm şiirler yosun tuttu yokluğunda kadının



şiirlerin üzerine
bir demet fesleğen kurusu bıraktı
asi bir peri
erkler ise bir avuç ego
kül döktü erosun aşk madalyonu bu ağıda
çünkü tüm imgeler erk gömleğini giymişti


hani ademin kaburga kemiğindendin hayat gibi duru
sırtında kambur sanan bir güruh
ve bağnaz düşlerde erkler topluluğu



öl dedi tüm şiirler kadına
lal kalan öfke tohumlarını attı imgelerine
yüreği ana kokan bahar sessiz kalamadı
nisanı ödünç aldı baharın sessizliğinden
yağmur gibi yağdı bereket oldu
Anadolu oldu
babanın nasır tutmuş erk gömleği yırtıldı
ve kadını kucakladı