gemiben aslında lambasız bir semt sokağıyım metal soğuğu cellat satırı karanlıkta da bulurum seni soğukta üşüyen bir kuş yalnızlığı çöktüğünde içime koydum anılarımı önüme baktım yine hepsi sen… bak son sözünü söyledi deniz mührünü vurdu dalgalar rıhtımlarıma başkaları da sevebilsin diye suları medcezir olup çekiliyorum kıyılarından… ayın soğuk yüzü sularda bak o gemi görünmüyor artık onu yutan ufkun arkasından… josef kılçıksız |