Yumdum Gözümü!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu sefer böyle olsun :)
Nicedir çok huzurlu, müreffeh bir insandım İlkbaharla birlikte coşup coşup taşmıştım Filiz verip dallarım tomurcuğa durmuşken Hava birden değişip şimşekler bir bir çaktı Zannettim sol yanıma saplanan bir bıçaktı Titreyen toprak mıydı ben miydim bilemedim Bir bahar sabahında hazana mı düşmüştüm? Silkelendi dallarım döküldüm yaprak gibi Dağlandı ciğerlerim kavrulan toprak gibi Neydi içime düşen, düşüp bağrım dağlayan Bir çift kuru söz müydü mızrak gibi saplanan Yoksa sapla samanı katıştırıp hak diye Hayr olana şer deyip destursuz kara çalan Bir kendini bilmezin haddini aşması mı? Haksızlık karşısında kalbimin taşması mı? Düşenle düşülmezdi kaldırmak gerekirdi Gel gör ki düştüğünün farkında da değildi Önce yumdum gözümü! Yumduğumla kaldım da! Edebi çiğnemeden bir kaç kelam sundum da Anlayana ...saz gelir anlamayana avaz! Dedim kendi kendime; cebelleşmeyi bırak Var sen kendi halinde yazarken eyle niyaz |
gönül sesinizi alkışlıyorum ______________saygılarımla selamlar